Hanneke

Hoi Claudia,

Ik belde je vanuit Heel ivm brandwonden die ik opgelopen had (9 november 2010). Ik was namelijk even in gedachten verzonken en pakte mijn kop thee verkeerd vast, met als gevolg dat ik dit over mijn hand en bovenbeen/bil kreeg. Ik reageerde onmiddellijk door te koelen met water en een koelelement er tegen te houden. Intussen belde ik mijn vriendin Paula en wilde weten wat ik daarna moest doen, want ik wist dat ik er niets op mocht smeren. Zij vertelde dat ik misschien iemand kon bellen om de pijn te laten afbidden. Ik had zoiets van ja, wat moet ik daar nou mee (en deed er een beetje lacherig over). Een paar minuten later belde Paula terug. Ze had gegoogeld en was bij jou uitgekomen en had me e.e.a. op de mail doorgestuurd. Ik heb uiteindelijk toch gebeld.

En wat ben ik blij dat ik gebeld heb. Ik had dus 40 minuten na het ongeval contact met je opgenomen. Jij stond op dat moment in de file, maar wilde me toch te woord staan (zelfs zonder oortje). Je gaf aan dat je binnen 5 minuten op de plek van bestemming zou zijn, en dat je me dan wilde helpen. Als snel voelde ik geen pijn meer. Met verbazing liep ik steeds naar boven om in de spiegel te kijken en zag dat de plek van 30 x 15 cm. langzaam vervaagde. Werkelijk ongelooflijk. De binnenkant van mijn hand was verbrand, en ook daar voelde ik niets meer. Normaal gesproken bij een kleine verbranding aan mijn hand, doet het pijn als ik er met mijn tong aankom. Maar nu voelde ik dus helemaal niets. Ik heb daarna heerlijk kunnen slapen. En toen ik weer wakker werd, dacht ik meteen, Claudia, wat ben je een bijzonder mens.

Ik ben blij dat je je hulp zo aanbied aan anderen en dat je iets met je gave doet. Ik wil je hierbij nogmaals hartelijk bedanken.

Liefs en een warme knuffel
Hanneke